Iparrerantz itxaroten dit
berdea,la nire lurra eskolta ematen dute zuhaitzak
bat lurra ahazteko zauria,arnegaria
zaparrada-tantek harri-lurzorua apurtzen duten tokian
txalaparla-ren konpasera
gehiago lekua,bada bat sentimendua
itsasadarrak-a bere zainak,sus-ak
ketua-a itsasoa,de-agatiko bihotza industria herdoilduta
Hacia el norte me espera
mi tierra verde,la escoltan los árboles
un tierra herida,renegada en el olvido
donde las gotas de chubascos rompen el suelo de piedra
al compás de la txalaparla
más que un lugar,es un sentimiento
sus venas,sus rias
corazón ahúmado por el mar,de la industria oxidado
Texto e imagen:El Hombre Percha
*Dedicado a Euskadi,sus gentes y sus paisajes.